Ostatnia metaanaliza wykazała, że leczenie laserowe wysiłkowego nietrzymania moczu wiązało się z krótkotrwałą poprawą kliniczną u 72,3% pacjentów. U pozostałych nie stwierdzono zmian, a u 4,3% nastąpiło pogorszenie objawów. Nie odnotowano jednak poważnych działań niepożądanych. Chociaż wyniki te są wstępne, leczenie laserowe nietrzymania moczu jest stosunkowo bezpieczną procedurą.
Efekty uboczne laserowego leczenia nietrzymania moczu
Nie ma zgodności co do długoterminowych efektów laseroterapii w przypadku nietrzymania moczu. Niektóre badania sugerują, że leczenie może mieć skutki uboczne. Jedno z takich badań obejmowało 73 kobiety z łagodnym lub umiarkowanym wysiłkowym nietrzymaniem moczu, które poddano leczeniu laserowemu. Kryteria włączenia obejmowały odbycie porodu przez pochwę, co najmniej trzy epizody parcia na mocz w ciągu poprzednich trzech miesięcy oraz brak urazów lub krwawienia do pochwy. Laseroterapię przeprowadzono przy użyciu lasera erbowo-tytrowego (ERB-YAG). W trakcie obserwacji badaną grupę kobiet oceniano ponownie, w dwa miesiące i sześć miesięcy po leczeniu.
Naukowcy przyjrzeli się również skuteczności leczenia laserowego w przypadku SUI i MUI. W jednym z ostatnich badań oceniano zastosowanie pojedynczego zabiegu z użyciem lasera erbowo-yagowego dopochwowego w przypadku obu schorzeń. Podczas rocznej obserwacji trzydzieści sześć procent pacjentek z SUI nie wykazało znaczącej poprawy, podczas gdy u kolejnych 38 pacjentek nastąpiło pogorszenie nietrzymania moczu. Ogólnie jednak badacze nie odnotowali żadnych istotnych efektów ubocznych w żadnej z grup.
Większość pacjentów dobrze tolerowała zabieg laserowy. Niektórzy doświadczyli uczucia ciepła lub lekkiego dyskomfortu. Tylko jedna pacjentka przerwała zabieg z powodu nietolerancji. Inne pacjentki zgłaszały zwiększoną ilość wydzieliny z pochwy i obrzęk sromu, a kilka zgłosiło zakażenia układu moczowego, które wymagały leczenia antybiotykami. Inne działania niepożądane były przemijające lub nie występowały.
Zabieg laserowy jest zwykle wykonywany przy użyciu specjalnego akcesorium zwanego zestawem G, który składa się z dwóch końcówek i adaptera. Zestaw G zawiera wziernik laserowy otwierający kanał pochwy, który służy jako prowadnica dla adaptera końcówki. Umożliwia to wślizgnięcie się lasera do pochwy bez dotykania błony śluzowej.
Po zabiegu laserem Greenlight pacjentki mogą odczuwać parcie na mocz lub częste oddawanie moczu przez około cztery do ośmiu tygodni. Objawy te powinny ustąpić samoistnie, ale jeśli się utrzymują, mogą być oznaką niepełnego opróżnienia pęcherza, częściowego zatrzymania moczu lub zwężenia cewki moczowej. Ponadto po zabiegu pacjenci mogą odczuwać podrażnienie trigonu pęcherza.
Laserowe leczenie nietrzymania moczu niesie ze sobą niewiele skutków ubocznych, jednak zabieg obarczony jest niewielką liczbą potencjalnych powikłań. Pomimo tego procedura jest skuteczna w zmniejszaniu objawów SUI. Potrzeba jednak więcej badań, aby określić, czy leczenie laserowe przynosi długoterminowe korzyści.
Wykluczenia z badania
Badanie zostało zaprojektowane w celu oceny efektów klinicznych leczenia nieablacyjnym laserem Er:YAG w przypadku SUI u kobiet. Oceniony zostanie również profil bezpieczeństwa i trwałość schematu leczenia. Badanie pozwoli określić, które kobiety odnoszą największe korzyści z leczenia laserowego i jaki schemat leczenia jest najlepszy dla każdej pacjentki.
Do badania włączono kobiety w wieku 40-70 lat. Wykazało ono, że kobiety z wysiłkowym nietrzymaniem moczu doświadczały przejściowej poprawy objawów po pojedynczych zabiegach laserem CO2. Uczestniczki zostały randomizowane do grupy leczniczej i grupy kontrolnej stosującej leczenie pozorowane. Dane były zbierane na poziomie wyjściowym oraz po trzech i sześciu miesiącach. Pacjenci wypełniali również kwestionariusze oceniające ich stan.
Do badania nie kwalifikowały się uczestniczki z nietrzymaniem moczu, które były w ciąży, miały chorobę zapalną miednicy lub przeszły wcześniejszą operację pochwy. Wykluczono również pacjentki z cukrzycą, chorobą nerek w wywiadzie lub wcześniejszym zabiegiem laserowym.
Do metaanalizy włączono dane z badań prospektywnych, randomizowanych, nierandomizowanych, retrospektywnych i pilotażowych. Po wyeliminowaniu duplikatów dokumentów selekcję ograniczono do 472 artykułów. Kryteria włączenia zostały spełnione w trzech czwartych włączonych badań. Wśród pozostałych 396 artykułów, 5 nie spełniło kryteriów włączenia. Trzy czwarte artykułów włączonych do metaanalizy stanowiły badania niekliniczne, 3 artykuły zawierały niekompletne dane, 2 badania zawierały zduplikowanych uczestników, a dwa badania podawały wyniki zainteresowania, ale nie podawały działań niepożądanych.
Pierwotnym wynikiem badania był subiektywny wskaźnik wysiłkowego nietrzymania moczu. Mierzono go na podstawie odsetka pacjentów doświadczających wycieków podczas kaszlu, kichania lub śmiechu. Wyniki drugorzędne obejmowały obiektywny wskaźnik wysiłkowego nietrzymania moczu i zmiany w specyficznych dla choroby wynikach opisywanych przez pacjentów. Oba wyniki były mierzone za pomocą analizy kowariancji i skorygowane o wyniki wyjściowe.
Wyniki jednoramiennej metaanalizy dotyczącej leczenia laserowego nietrzymania moczu
Naukowcy przeprowadzili jednoramienną metaanalizę w celu zbadania wpływu leczenia laserem dopochwowym CO2 na wysiłkowe nietrzymanie moczu. W badaniu wzięło udział 59 kobiet, u których zdiagnozowano wysiłkowe nietrzymanie moczu w różnym wieku i o różnym stopniu nasilenia. Pacjentki były oceniane po trzech, sześciu i 12 miesiącach.
W badaniu wzięły udział pacjentki w wieku od 40 do 60 lat z wysiłkowym nietrzymaniem moczu (SUI). Pacjentki zostały wykluczone, jeśli przeszły operację przeciw nietrzymaniu moczu, operację wypadania, ciążę lub zaawansowane wypadanie narządów miednicy. Badacze oceniali objawy pacjentek przed i po zabiegach laserowych za pomocą kwestionariusza International Consultation on Incontinence oraz Incontinence Severity Index (ICIQ-UI-SF).
W grupie eksperymentalnej po sześciu zabiegach nastąpiła znacząca poprawa w punktacji UDI-6. Zgłaszali oni również poprawę w zakresie nokturii i nietrzymania moczu. Ogólnie w badaniu stwierdzono, że akupunktura laserowa poprawiła objawy wysiłkowego nietrzymania moczu.
W jednoramiennej metaanalizie leczenie laserem frakcyjnym CO2 było związane z poprawą wyników u pewnej liczby pacjentów z SUI. Wystąpiły jednak niewielkie działania niepożądane, takie jak wydzielina z pochwy, obrzęk, drętwienie i plamica, które utrzymywały się do pięciu dni i nie wymagały hospitalizacji.
Wyniki badania wykazały, że zarówno operacja laserem CO2, jak i zabieg laserem pozornym dają porównywalne rezultaty. Badacze zauważyli również, że oba rodzaje zabiegów laserowych miały podobne wyniki w sześciomiesięcznej obserwacji. Istniało jednak wysokie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych i działań niepożądanych. Jednym z głównych ograniczeń badania jest to, że w leczeniu nie oferowano grupy kontrolnej.
W badaniu stwierdzono, że leczenie laserem frakcyjnym CO2 poprawiło objawy i ogólny stan zdrowia pochwy u kobiet po menopauzie. Konieczne są dalsze kontrolowane badania w celu potwierdzenia tych wyników i określenia długoterminowych efektów leczenia. Badacze zalecili przeprowadzenie kolejnych badań w celu dalszego potwierdzenia wyników i określenia, czy terapia laserowa jest bezpieczna i skuteczna w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu.
W jednoramiennej metaanalizie porównano pacjentów z wysiłkowym nietrzymaniem moczu z tymi, którzy nie poddali się leczeniu. Leczenie laserem znacząco poprawiło objawy pacjentów, szczególnie parcie naglące i nokturię. Częstość występowania dziennego nietrzymania moczu nie zmniejszyła się znacząco.
Koszt leczenia laserowego nietrzymania moczu
Koszt leczenia laserowego wysiłkowego nietrzymania moczu jest różny, w zależności od schorzenia i nasilenia objawów. Zazwyczaj pojedyncza sesja kosztuje około 1 150 dolarów. Jeśli masz ubezpieczenie, procedura prawdopodobnie zostanie pokryta. Twój lekarz omówi wszystkie dostępne opcje i koszty.
Leczenie laserowe jest zwykle podawane w warunkach ambulatoryjnych. Polega ono na wprowadzeniu do pochwy urządzenia sondy laserowej w celu dostarczenia energii laserowej. Lekarz przeprowadza dwie do trzech sesji, z których każda trwa od dwóch do ośmiu tygodni. Choć wyniki są ogólnie oczekiwane, nie ma gwarancji, że laser pomoże ci odzyskać kontrolę nad pęcherzem.
Zabiegi laserowe w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu mogą pomóc w poprawie jakości życia. Zabiegi te wzmacniają ścianę pochwy i poprawiają wsparcie dla pęcherza. Zabieg jest bezpieczny i skuteczny. Trwa około 20 minut i nie ma przestojów. Po zabiegu można powrócić do normalnego współżycia pochwowego w ciągu trzech do pięciu dni.
Istnieje wiele dostępnych metod leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Fizykoterapia dna miednicy, pessary kontynentalne i syntetyczne pętle śródkostne to niektóre z opcji. Inną opcją leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu jest laseroterapia pochwy. Niektóre kliniki oferują to leczenie jako procedurę niechirurgiczną, która jest bezpieczna i skuteczna.
Laseroterapia dla kobiet nietrzymania moczu pomaga zwiększyć poziom kolagenu w tkankach miednicy wspierających cewkę moczową. Zwiększa również grubość wyściółki pochwy. Ponadto wykazano, że terapia laserowa stosowana w przypadku nietrzymania moczu u kobiet poprawia stan nietrzymania moczu, które jest często spowodowane nadaktywnością pęcherza.
Poza leczeniem laserowym wysiłkowego nietrzymania moczu, chirurgia jest inną opcją leczenia tego stanu. Zabiegi chirurgiczne dają większe prawdopodobieństwo wyleczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, ale wiążą się ze znacznym ryzykiem. Zabiegi chirurgiczne wymagają również długiego pobytu w szpitalu. W rezultacie wiele kobiet cierpiących na SUI nie szuka opieki nad swoim stanem, ponieważ nie rozumieją opcji i obawiają się operacji. W międzyczasie wielu naukowców bada minimalnie inwazyjne metody leczenia, które mogą być skuteczne i mniej kosztowne.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest stanem medycznym spowodowanym przez słabe mięśnie pęcherza. Może wystąpić podczas aktywności fizycznej, kaszlu, śmiechu, a nawet podczas zmiany pozycji. Może mieć wpływ na jakość życia danej osoby.
Podobne tematy
