Onychomikoza to zakażenie paznokci, które jest spowodowane przez niedermatofityczne pleśnie. Nie reaguje dobrze na doustne leczenie przeciwgrzybicze. Dieta może być pomocna. Poniżej przedstawiono niektóre pokarmy, o których wiadomo, że są pomocne w przypadku onychomikozy – część ta jest zasługą redakcji strony . Nasiona chia i lnu mają działanie przeciwgrzybicze i stanowią zdrowe źródło tłuszczu.
Artykuł zrealizowany przy wsparciu serwisu medycynaiuroda.pl
Soki warzywne i zielone napoje
Zielone soki stały się modnym dodatkiem wśród świadomych zdrowia konsumentów i fitness buffów. Wiele z nich obiecuje, że sprawi, że twoje ciało będzie śpiewać, podczas gdy inne obiecują dać ci „pep in your step”. Jednak nie wszystkie zielone soki są takie same. Aby uniknąć ryzyka spożycia szkodliwych substancji, należy uważnie czytać etykiety i wybierać soki z minimalną ilością dodanego cukru.
Przygotowując zielony sok, powinieneś zrobić go jak najświeższym. Idealnie byłoby wypić go zaraz po zrobieniu, ale można go przechowywać przez kilka dni w lodówce. Jeśli masz czas, możesz przygotować sok dzień wcześniej i przechowywać go w lodówce.
Soki warzywne i zielone napoje mogą pomóc poprawić układ odpornościowy i wypłukać toksyny z jelit. Ważne jest, aby unikać owoców i cukru podczas przygotowywania zielonego napoju. Zamiast tego użyj organicznego ekstraktu stewii lub oleju kokosowego dla słodkości. Olej kokosowy zawiera kwas laurynowy, który jest silnym środkiem przeciwbakteryjnym.
Przeprowadzono kilka badań oceniających skuteczność zielonego soku i zielonych napojów w przypadku onychomikozy. W jednym z tych badań badano wpływ trzydniowej diety sokowej na skład mikrobiomu jelitowego. Zmierzono w nim również masę i skład ciała oraz zbadano biomarkery utleniania i rozszerzenia naczyń krwionośnych.
Badacze stwierdzili, że dieta oparta na sokach poprawiła poziom tlenku azotu, silnego antyoksydantu, w osoczu. Ponadto, soki zwiększyły poziom tlenku azotu w moczu. Ponadto, poziom NO w osoczu wrócił do poziomu wyjściowego po 17 dniach diety opartej na sokach.
Nasiona lnu i chia działają przeciwgrzybiczo
Nasiona lnu i chia to dwa rodzaje błonnika pokarmowego, które są bogate w przeciwutleniacze i kwasy tłuszczowe omega-3. Znane są z tego, że pomagają w trawieniu i mogą łagodzić zaparcia. Mogą być spożywane jako całe nasiona lub zmielone na mąkę. Oba mogą pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu.
Zarówno siemię lniane, jak i nasiona chia mogą być używane w gotowaniu. Nasiona chia mogą być używane zamiast mielonych nasion lnu i serc konopnych w przepisach. Serca konopne są świetnym zamiennikiem oleju lub masła w przepisach. Możesz również zastąpić drożdże odżywcze, aby uzyskać serowy smak. Nasiona te są dobrym źródłem błonnika i zawierają duże ilości witamin B i C.
Nasiona lnu mają wysokie stężenie lignanów, które zwalczają wolne rodniki i mogą pomóc w walce z rakiem. Wykazano, że lignany znajdujące się w siemieniu lnianym hamują wzrost guzów u myszy laboratoryjnych i ludzi. Siemię lniane zawiera 15 razy więcej lignanów niż nasiona chia.
Siemię lniane ma długą historię korzyści zdrowotnych. Archeolodzy odkryli, że ludzie jedli len już 9000 lat p.n.e. W 650 r. p.n.e. Hipokrates donosił o jego przydatności w łagodzeniu bólów brzucha. A w średniowieczu król Karol Wielki był przekonany, że len jest niezbędny dla dobrego zdrowia.
Nasiona chia i mączka z siemienia lnianego są dobrym źródłem błonnika. Spożywanie od 1 do 2 łyżek stołowych dziennie tych nasion jest uważane za zdrowe spożycie. Nie zaleca się jednak spożywania zbyt dużej ilości za jednym razem, ponieważ może to spowodować rozstrój żołądka.
Zarówno nasiona lnu, jak i nasiona chia są bogate w kwasy tłuszczowe omega-3. Oba mają wiele korzyści zdrowotnych, w tym poprawę trawienia, obniżenie ryzyka chorób i nowotworów, a także mają łagodny smak. Nasiona te można posypać na jogurt lub wymieszać z owsianką lub smoothies. Można je również stosować w wypiekach, takich jak muffiny.
Olej lniany jest bogatym źródłem ALA, tłuszczu niezbędnego do zwalczania candidy. Może również poprawić wytrzymałość psychiczną i fizyczną. Zawarte w nim kwasy tłuszczowe pomagają regulować syntezę prostaglandyn i indukują gojenie się ran.
Nasiona lnu i chia stanowią zdrowe, lecznicze źródła tłuszczów
W przeciwieństwie do tłuszczów zwierzęcych, nasiona lnu i chia zawierają więcej kwasów tłuszczowych omega-3 i błonnika. Są również bogate w minerały wzmacniające kości. Ponadto oba zawierają wysoki poziom kwasu alfa-linolenowego, roślinnego kwasu tłuszczowego omega-3, którego organizm nie jest w stanie wyprodukować. Ten składnik odżywczy został powiązany z niższym ryzykiem chorób serca i udaru. Kilka badań wykazało, że nasiona lnu i chia są korzystne w leczeniu grzybicy paznokci.
Nasiona lnu i nasiona chia są dobrym źródłem kwasów omega-3 i zawierają wysoki poziom EPA i DHA, dwóch ważnych kwasów tłuszczowych dla onychomikozy. Nasiona te można kupić w całości, zmielone lub w postaci oleju i mąki. Są one również bogate w błonnik i miedź. Nasiona Chia zawierają mniej kalorii i więcej błonnika niż nasiona lnu. Nasiona chia mają również wyższe ilości żelaza i wapnia niż nasiona lnu.
Nasiona lnu i chia są łatwe do włączenia do diety. Można je dodawać do owsianki, jogurtu, smoothies, wypieków i nie tylko. Możesz również używać nasion lnu i chia jako zamienników jaj. Możesz dodać jedną lub dwie łyżki stołowe (10-20 gramów) tych nasion do swojej codziennej diety. Należy jednak pamiętać, że nasiona chia mogą zjełczeć, jeśli nie zostaną zmielone przed spożyciem.
Nasiona lnu i chia są bogatym źródłem błonnika i zawierają przeciwutleniacze zwalczające raka. Ponadto spowalniają trawienie i zwiększają uczucie pełności. Błonnik ten pomaga regulować hormony w organizmie, które kontrolują apetyt.
Nasiona chia i lnu są dobrym źródłem błonnika dla osób, które zmagają się z jego spożyciem w diecie. Jedna łyżka stołowa nasion chia zawiera około 10 gramów błonnika, co wystarcza do zaspokojenia zapotrzebowania na błonnik u większości dorosłych. Należy jednak unikać zbyt szybkiego spożywania zbyt dużej ilości tych nasion, ponieważ mogą one powodować dyskomfort trawienny.
Postępowanie medyczne w przypadku onychomikozy
Celem postępowania medycznego w przypadku onychomikozy jest wyleczenie zakażenia zarówno na poziomie mikologicznym, jak i klinicznym. Odpowiednie leczenie może pomóc przywrócić kliniczny wygląd dotkniętych paznokci. Jednakże onychomikoza charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem nawrotów, co utrudnia skuteczne postępowanie.
Najczęstszą metodą leczenia grzybicy paznokci są przeciwgrzybicze kremy miejscowe. Lekarze mogą jednak przepisywać również doustne leki przeciwgrzybicze. Innym, nowszym sposobem leczenia tej choroby jest terapia laserowa. Zabieg ten może przeniknąć głęboko do wnętrza paznokcia, aby zabić infekcję. Jest ona jednak kosztowna i może wymagać kilku sesji.
Onychomikoza jest częstą infekcją skóry, stanowiącą około jednej trzeciej wszystkich infekcji grzybiczych. Jednak tylko około połowa dystrofii paznokciowych jest spowodowana przez grzyby. Wraz z wprowadzeniem nowych leków przeciwgrzybiczych, leczenie grzybicy paznokci uległo znacznej poprawie. Itrakonazol, terbinafina i flukonazol są skutecznymi środkami przeciwgrzybicznymi. Przerywane pulsacyjne podawanie itrakonazolu jest bezpieczną i wygodną alternatywą dla krótkotrwałej terapii ciągłej.
Leczenie medyczne onychomycoss jest bardzo skuteczne, choć wiąże się z działaniami niepożądanymi. Najczęstszymi lekami przeciwgrzybiczymi przepisywanymi na to schorzenie są doustne leki przeciwgrzybicze. Jednak wiążą się one z większą ilością skutków ubocznych niż leki stosowane miejscowo. Lamisil, powszechnie znany jako Lamisil(r), jest dobrym przykładem skutecznej terapii medycznej dla grzybicy paznokci. Jednak lek ten może mieć działania niepożądane, takie jak nudności, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i podwyższone enzymy wątrobowe.
Chociaż leczenie medyczne grzybicy paznokci nie działa w większości przypadków, dobrze jest szukać profesjonalnej pomocy. Leczenie miejscowe nie działa zbyt dobrze i zwykle nie wystarcza do wyleczenia infekcji. Poza tym, infekcja może być spowodowana przez inne warunki. Na przykład, niektóre osoby mogą rozwinąć onychomikozę po chemioterapii lub innym leczeniu.
Podobne tematy
